“Η ΔΕΗ στη Νίσυρο”: ένα θρίλερ της δεκαετίας του ΄80

Η ύπαρξη των ατμίδων και των θερμών πηγών, της ενεργής ηφαιστειότητας και των υδροθερμικών ιστορικών κρατήρων, έθεσαν τη Νίσυρο στους πρώτους στόχους της γεωθερμικής έρευνας του ΙΓΜΕ αρχικά και της ΔΕΗ κατόπιν, στη δεκαετία του -70. Όλες οι ερευνητικές εργασίες έδειξαν την ύπαρξη ενός γεωθερμικού ταμιευτήρα με μεγάλες θερμοκρασίες σε σχετικά μικρό βάθος, και το 1981-1982 πραγματοποιήθηκαν από τη ΔΕΗ δύο βαθιές γεωτρήσεις έρευνας-παραγωγής, μέσα στην καλδέρα της Νισύρου, στην περιοχή Λακκί. Η πρώτη (Ν1 – μέγιστο βάθος 1810μ) συνάντησε μετά το βάθος των 1400 μέτρων ένα υδροθερμικό ταμιευτήρα πολύ υψηλής θερμοκρασίας (> 450°C), πολύ μεγάλες πιέσεις και ρευστά με πολύ μεγάλη αλατότητα. Το Σεπτέμβρη του 1981 πήραμε μια γεύση από τη δυναμική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το ηφαίστειο της Νισύρου, με την “περιπέτεια” της πρώτης δοκιμής παραγωγής στην γεώτρηση Ν1. Το γεωθερμικό ρευστό που παράχθηκε σε ελάχιστα λεπτά ξεπέρασε την πίεση των 45 ατμοσφαιρών καταστρέφοντας το πιεσόμετρο, ξεπέρασε το όριο του θερμομέτρου (400°C) και χρειάστηκε να γίνει σε μισή ώρα εισαγωγή 40.000 λίτρων θαλασσινού νερού με πίεση 75 ατμοσφαιρών, για να μπορέσει να ελεγχθεί η κατάσταση. Στις 6 ώρες που η γεώτρηση ήταν σε παραγωγή αποτέθηκαν από το γεωθερμικό ρευστό πάνω από 120 τόνοι θειούχων και χλωριούχων αλάτων. Έτσι η Νίσυρος αποδείχθηκε το δυναμικότερο και με τη μεγαλύτερη θερμοκρασία ερευνημένο γεωθερμικό πεδίο του κόσμου σε περιβάλλον σύγκρουσης πλακών, εξ αιτίας της ύπαρξης μαγματικού θαλάμου πολύ θερμού και σε μικρά βάθη.

Η δεύτερη βαθιά γεώτρηση (Ν2 –μέγιστο βάθος 1543μ) συνάντησε τον υδροθερμικό ταμιευτήρα υψηλής θερμοκρασίας σε μικρότερο βάθος (1000-1400m), και ρευστά και πιέσεις λιγότερο προβληματικές. Κατά τα τεστ παραγωγής της εκτιμήθηκε ότι μπορεί να παράγει ηλεκτρική ενέργεια 2 MWe.

Η αντίδραση των κατοίκων του νησιού στην αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας, που οφείλεται κυρίως σε λαθεμένες ενέργειες και μη ορθή διαχείριση του γεωθερμικού πεδίου της Μήλου από τη ΔΕΗ, οδήγησε στην παύση των εργασιών έρευνας και ανάπτυξης-αξιοποίησης του πεδίου της Νισύρου. Από τα υπάρχοντα στοιχεία εκτιμάται ότι το πεδίο θα μπορούσε να παράγει άνετα περίπου 20 ΜWe.

Πέρα από τα ρευστά υψηλής θερμοκρασίας, τα ρευστά χαμηλής θερμοκρασίας (45-75 βαθμούς, πιθανά και υψηλότερα, ως 95°C) είναι άφθονα, παρουσιάζουν ελάχιστα έως καθόλου προβλήματα για τον εντοπισμό, την άντληση, τη χρήση και διάθεσή τους, και μπορούν να καλύψουν μεγάλο εύρος εφαρμογών (αφαλάτωση, ιαματικό τουρισμό, κάθε είδους καλλιεργητική δραστηριότητα, ψύξη-θέρμανση κ.α.). Επίσης τα ρευστά μέσης θερμοκρασίας (120-140 βαθμούς) που υπάρχουν σε ρηχούς σχετικά ταμιευτήρες (<1200 μ.), με πολύ λιγότερα προβλήματα από αυτά της υψηλής θερμοκρασίας, είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν για ηλεκτροπαραγωγή με μικρού μεγέθους και όχλησης σταθμούς.

http://nisyros.igme.gr/nisyros/index.php?option=com_content&task=view&id=98&Itemid=58

Posted on May 4, 2011, in Αρχειακό υλικό, Φωτογραφικό υλικό. Bookmark the permalink. Leave a comment.

Leave a comment